ришта
121ресмонресӣ — [ريسمان زيسي] тайёр кардани ришта ва нах аз пахта, пашм ва ғ. ; чархи ресмонресӣ олати нахресии дастӣ, ки дар он нахи тобидашуда ба даври чархи чӯбин мепечад …
122ресмонтоб — [ريسمان تاب] он ки ришта мересад, нахрес, ресанда …
123рибқа — [ربقه] а. кит 1. ҳалқаи ресмон, ҳалқаи ришта 2. юғ, гарданбанд …
124субҳа — I сабҳа II [سبحه] а. тасбеҳ, донаҳое, ки ба ришта кашида шудааст ва рӯҳониён теъдоди зикри Худованд карданро ба он мешумуранд …
125сабҳа — (субҳа) [سبحه] а. мӯҳраҳои ба ришта чидашуда, тасбеҳ; сабҳаи саддона тасбеҳе, ки сад мӯҳра дорад …
126сар — I [سر] 1. узви бадани инсон ва ҳайвон, ки мағз, чашм, гӯш, бинӣ ва даҳон дар он қарор дорад, кала 2. оғоз, аввал, ибтидо; сари бозор, сари кӯча, сари таҳсил, сари тобистон, сари шаб 3. боло, рӯи; сари болин, сари кӯҳ, сари сина 4. нӯг; сари ришта …
127сарришта — [سررشته] 1. сари ришта, сари калова, нӯги ресмон 2. маҷ. роҳи ҳалли ягон масъала; сарриштаи кори худро гум кардан бесаранҷом шудан, чи кор кардани худро надониста мондан …
128силк — [سلک] а. кит 1. ришта, ресмоне, ки ба он шаддаи марворид ва ғ. чида бошанд 2. маҷ. саф, қатор, рада …